De Slechtvalk is een forse en tevens de grootste valk met een lichte onderkant met dwarsbanden en een donkergrijze rug. Ze hebben ook een brede, zwarte baardstreep. Bij de ondersoort 'F.peregrinus

 

peregrinus' is de kleur van de rug donkergrijs en de onderdelen zijn creme, crèmekleurig met donkere vlekken, de wangen zijn wit en de donkere baardstreep, die typisch is voor alle Valkachtigen, is
duidelijk zichtbaar. Verder hebben ze gele poten en is de snavel blauw-zwart en reeds vanaf de snavel basis gekromd.

Juvenielen zijn voordat ze de kleuren van de volwassen vogels aannemen, bruin. Het mannetje is kleiner en minder zwaar dan het vrouwtje, dat verschil kan oplopen tot 30%. De lengte van het vrouwtje is ongeveer 46 tot 54 cm, haar spanwijdte is 104 tot 113 cm en het gewicht ligt rond de 900 tot 1300 gram. De lengte van het mannetje is ongeveer 34 tot 50 cm, zijn spanwijdte is 90 tot 100 cm en het gewicht ligt rond de 600 tot 750 gram. De Slechtvalk is de snelst vliegende vogel met een snelheid van

349 km/u in een duikvlucht van 45°.
Inmiddels zijn er metingen gedaan bij een afgerichte Slechtvalk die wijzen op een nog hogere duik snelheid, 389 km/u. Hiermee is de Slechtvalk ook het snelste dier ter wereld.

 

 

Ze jagen in paartjes en de ene Slechtvalk is de achtervolger en de andere houd zich hoog in de lucht klaar om zich op de prooi te storten. Ze slaan de prooi in een snelle duikvlucht die ook meestal meteen op slag dood is. Soms grijpen ze ook dieren die op de grond leven.
Het voornaamste voedsel van de Slechtvalk is overwegend vogels, die zij vliegend achtervolgen. Stadsduiven zijn meestal het hoofdvoedsel in bepaalde gebieden en daarnaast eten ze ook Spreeuwen, Lijsters, Leeuweriken, Kraaiachtigen, Meeuwen, strandvogels, steltlopers, tot vleermuizen.